21 yıldır profesyonel olarak çirkinim

21 yaşına geldim. hala tipte bi düzelme yok. daha da kötüye gidiyorum. çocukken hiç olmazsa küçüktüm anlamazdım. ay ne tatlı derlerdi. şimdi herşey bitti. özgüvenim sıfır bile değil. hiç kız arkadaşım olmadı. olamadı daha doğrusu. senden hoşlanıyorum dediğimde aldığım tepkiler 'şaka mı yapıyorsun','tipim değilsin','ben seni arkadaş olarak görüyorum' ve türevi şeyler oldu. türev dedim de türevde ne onu bilmiyorum. matematiğimde berbattır. zeki de olamadım. hep unutulmuş kenarda kalmış kaybeden oldum. alışırım dedim ama hergün aynı şeyleri hissediyorsun be olum unutamıyorsun. üniversitede kafa dengi birini bulurum diye ne hayallerle gelmiştim. olmadı. kız arkadaştan bahsediyorum. kızla çok ortak noktamız var diyelim herşey uyuyor ama yok yakışıklı değilim ya o noktadan sonra hiçbirşeyin bi önemi kalmıyor. ee tabi birazda doğanın kanunu bu. tipin yoksa seçilmiyorsun. artık yolda yürürken bile korkuyorum insanlardan. lan bana mı bakıyorlar acaba benimle dalga mı geçiyorlar acaba diye salak salak şeyler düşünüyorum. biliyorum saçma ama böyle oluyor. bu da bu boktan hayatın bize dayattığı şeyler işte. bazen diyorum kendime boş ver be olum çayın var sigaran var yanında. ne önemi var başka şeylerin. ama olmuyor be beyler. insan yanında dokunacağı bişeyler paylaşacağı birileri olsun istiyor.

özet: çirkinseniz hayat çok boktan

ccc Halim BAYKUŞ ccc